Αθήνα - Βερολίνο... ένα υπέροχο ταξίδι με την ορχήστρα Deutshes Symphonie-Orchester στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Υπέροχη η συναυλία που δόθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2008 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με τη Γερμανική Συμφωνική Ορχήστρα του Βερολίνου σε διέυθυνση του Brad Lubman και σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Σύγχρονης Μουσικής του Ultraschall 2008 του Βερολίνου.

Στο πρώτο μέρος παρουσιάστηκαν με μεγάλη επιτυχία "Η μουσική του Φοίνικα" (1948-1949) το πρώιμο αλλά αριστουργηματικό έργο του Γιάννη Χρήστου και το "Dox-Orkh" (1991) για βιολί και ορχήστρα του Ιάνη Ξενάκη. Σολίστ η ταλαντούχος νέα μουσικός Carolin Widmann. Η ορχήστρα απέδωσε με έυστοχία την πλούσια ενορχηστρωτικά εκφραστικότητα των έργων... μαζί με λεπτότητα, ακρίβεια και υψηλή δεξιοτεχνία! Σπάνια μας δίνεται εδώ στην Ελλάδα η ευκαιρία να ακούσουμε έργα των δύο μεγάλων ελληνων συνθετών από μία ορχήστρα τόσο υψηλών προδιαγραφών! Τα έργα του πρώτου μέρους όπως και η ερμηνεία της ορχήστρας μας ενθουσίασαν και μας αποκάλυψαν την ομορφία των σύγχρονων έργων που δυστυχώς πολλές φορές αδικουνται από κακές αποδόσεις και μέτριους ερμηνευτές!

Το δεύτερο μέρος της συναυλίας παρουσίασε δύο έργα του 21ου αιώνα: το "Schattengitter"(2007) για ορχήστρα σε πρώτη πανελλήνια εκτέλεση του Andre Werner και το "Boston Concerto" (2002) του Elliot Carter. Το έργο του Andre Werner με άφησε αδιάφορη χωρίς σφιχτό θεματικά υλικό και μία συγκεκριμένη κεντρική ιδέα... Το δεύτερο έργο του Elliot Carter ήταν πολύ νεδιαφέρον ενορχηστρωτικά!

Η συγκεκριμένη συναυλία ηχογραφήθηκε από την Deutsche Welle, χορηγό επικοινωνίας της ορχήστρας, σε συνεργασία με τον ΣΚΑΙ.

Ευχή όλων μας να συνεχιστούν παρόμοιες συνεργασίες και να μπορεί να ακούγεται συχνότερα η μουσική εργογραφία των σύγχρονων ελλήνων και ξένων συνθετών που θα τολμούσα να πω ότι είναι αρκετά παρεξηγημένη στην Ελλάδα και συχνά χαρακτηρίζεται ως δυσνόητη, επιτηδευμένη και πολλές φορές ακαδημαική. Η μουσική του 20ου και 21ου αιώνα απαιτεί ικανούς ερμηνευτές, εξειδικευμένες ορχήστρες και μαέστρους για να μπορέσει να γίνει αποδεκτή από το ελληνικό κοινό! Επίσης θα ήταν εύλογο συναυλίες όπως αυτές να διαφημίζονται καλύτερα διότι είναι κρίμα όταν τα εισιτηρια του Μεγάρου για την εν λόγω συναυλία ήταν ιδιαίτερα φθηνά η αίθουσα να είναι μισοάδεια! Είναι κρίμα το κοινό που τις παρακουλουθεί να είναι πάντα το αναμενόμενο!

Ειλικρινά ήταν μία απολαυστική συναυλία!

Ευχαρισοτύμε!