Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2008

Ελπιδοφόροι οι νεόι εκπρόσωποι του Λυρικού Θεάτρου στην Ελλάδα.

Στις 8, 9 και 10 Φεβρουαρίου 2008 στην αίθουσα Δ. Μητρόπουλος του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών οργανώθηκαν τρεις συναυλίες με σκοπό την προώθηση των υποτροφων λυρικών καλλιτεχνών του "Κληροδοτήματος Αλεξάνδρας Τριάντη" του Συλλόγου "Οι Φίλοι της Μουσικής", και του Σωματείου "Υποτροφίες Μαρία Κάλλας" σε συνεργασία με το "Διεθνές Ίδρυμα Μαρία Κάλλας". Για τον λόγο αυτό κλήθηκαν να παρακολουθήσουν τις συναυλίες Έλληνες αρχιμουσικοί, εκπρόσωποι καλλιτεχνικών γραφείων του εξωτερικού, κριτικοί μουσικής, καθώς και σύμβουλοι θεάτρων και διεθνών φεστιβάλ μουσικής από Ευρώπη και ΗΠΑ.

Το πρόγραμμα της Παρασκευής 8 και της Κυριακής 10 Φεβρουαρίου περιλάμβανε σκηνές από τέσσερις όπερες του bel canto και του ιταλικού ρομαντισμού: τον "Κουρέα της Σεβίλης" του Τ. Ροσσίνι, την "Λουτσία ντι Λάμερμουρ" του Γ. Ντονιτζέτι, καθώς και τον "Ριγκολέττο" και την "Δύναμη του πεπρωμένου" του Τ.Βέρντι. Εγώ παραβρέθηκα στην συναυλία που δόθηκε στις 10/2/2008, όπου τραγούδησαν με σειρά εμφάνισης οι Διονύσης Σουρμπής (βαρύτονος), Κατερίνα Ρούσου (μεσόφωνος), Τάσος Αποστόλου (βαθύφωνος), Λουκία Σπανάκη (υψίφωνος), Δήμος Φλεμοτόμος (τενόρος), Δημήτρης Πλατανιάς (βαρύτονος), Ειρήνη Κυριακίδου (υψίφωνος), Γιάννης Χριστόπουλος (τενόρος), Ελένη Λίωνα (μεσόφωνος), Τσέλια Κοστέα (υψίφωνος).
Στο πιάνο ο Δημήτρης Γιάκας, ένας μουσικός με ταλέντο, μουσική ευαισθησία και μεγάλη εμπειρία στη μουσική συνοδεία αλλά και προετοιμασία όπερας.
Τη μουσική και φωνητική προετοιμασία των σολίστ είχε η διάσημη σοπράνο Ζανέτ Πηλού, η οποία διέπρεψε επί δεκαετίες στα μεγαλύτερα Λυρικά Θέατρα. Τη σκηνική καθοδήγηση των καλλιτεχνών, στις συναυλίες της 8/2 και 10/2, είχε αναλάβει ο σκηνοθέτης και συγγραφέας Βασίλης Νικολαΐδης. Την σκηνογραφική επιμέλεια είχε η Τότα Πρίτσα.

Photobucket
Performance
Πρέπει αρχικά να υπογραμμίσω για άλλη μία φορά την συμβολή του Δημήτρη Γιάκα διότι μετέτρεψε την ιδέα αυτής της συναυλίας σε επιτυχή μουσική πραγματικότητα και δεν μας άφησε να σκεφτούμε ούτε στιγμή ότι απουσιάζει ο γεμάτος ηχοχρώματα ήχος της ορχήστρας. Η κίνηση των λυρικών καλλιτεχνών στη σκηνή κάποιες φορές ήταν φτωχή και αρκετά στατική. Θα περιμέναμε μία πιο ευφάνταστη σκηνοθεσία η οποία δυστυχώς δεν εναλλάσσονταν ανάλογα με την πλοκή και την ατμόσφαιρα κάθε έργου.
Από τους καλλιτέχνες ξεχώρισε η Τσέλια Κοστέα, μία 32χρονη σοπράνο που μεσουρανεί σε μεγάλα λυρικά θέατρα της Ευρώπης, όπως Βιέννης, του Βερολίνου, Στουτγάρδης, Βουκουρεστίου κ.α. και έχει ευρύτατο ρεπερτόριο σε σχέση με τη νεαρή της ηλικία. Στη συγκεκριμένη συναυλία ερμήνευσε την άρια της Λεονόρας "Madre, pietosa Vergine" από την Β' πραξη και την άρια "Pace, pace mio Dio" από την Δ΄πράξη της βερντιανής όπερας "Η δύναμη του Πεπρωμένου". Η φωνή της διαθέτει όγκο και χαρακτηριστικό σθένος. Αιφνιδιάστηκα από την "δύναμη" αυτής της φωνής, την υψηλή δραματουργικά και τεχνικά ικανότητά της που κυριολεκτικά γέμισε και πλημμύρισε την αίθουσα με μουσική! Είναι μία εξαιρετικά ταλαντούχος μουσικός που σίγουρα έχει μπροστά της λαμπρό μέλλον! Προσωπικά περιμένω με ανυπομονησία να την ακούσω σύντομα να τραγουδά εδώ στην Αθήνα!
Μετά την κ. Κοστέα προκάλεσαν το ενδιαφέρον μου δύο νέοι λυρικοί καλλιτέχνες: η Λουκία Σπανάκη και ο Δήμος Φλεμοτόμος, οι οποίοι ερμήνευσαν μαζί το ντουέτο Φινάλε Λουτσίας - Εντγάρντο από την Α΄πράξη της όπερας του Γ. Ντονιτζέτι "Λουτσία ντι Λάμερμουρ". Η σοπράνο Λουκία Σπανάκη έλαβε υποτροφία από το σωματείο "Μαρία Κάλλας" το 2002 και συνέχισε τις σπουδές της στο Μιλάνο. Έχει ερμηνεύσει το ρόλο της Λουτσία στο Τράπανι και το Πεκίνο και Βιολέτα στην Στουτγάρδη, Γένοβα κ.α. Την άκουσα για πρώτη φορά ως βασίλισσα της νύχτας στην παραγωγή του "Μαγικού αυλού"που παρουσίασε η όπερα Θεσσαλονίκης το 2005. Αν εξαιρέσουμε κάποια μεμονωμένα περιστατικά ικανότατων λυρικών τραγουδιστών, η συγκεκριμένη παραγωγή αποδοκιμάστηκε για την προχειρότητά της. Mας εντυπωσίασε ως Ντόνα Άννα στην περσινή εναρκτήρια παραγωγή του "Ντον Τζοβάνι" της Λυρικής Σκηνής Αθηνών παρά τις αντιξοότητες και την αλλαγή της θεατρικής στέγης (Ακροπόλ) τελευταία στιγμή. Σήμερα με την άρια της Λουτσία (Γ΄Πράξη - σκηνή της τρέλας) μας απέδειξε ότι διαθέτει μία φωνή μεστή, με όμορφο μεικτό, σκούρο ηχόχρωμα, σπάνια μουσικότητα και ισορροπημένη δεξιοτεχνία στην απόδοση του bel canto! Αυτό το οποίο περιμένουμε είναι να βελτιώσει και να εμπλουτίσει με πιο πλαστική κίνηση τη σκηνική της παρουσία.
Ο Δ. Φλεμοτόμος εντυπωσίασε με μία φωνή που την διακρίνει λάμψη και μεγάλη ερμηνευτική άνεση. Ο μόλις 28 Μαίων τενόρος με διέψευσε ευχάριστα, διότι θεωρούσα ότι το λυρικό θέατρο στην Ελλάδα υστερεί σε τενόρους με εφάμιλλη όμορφη φωνή και υψηλές δυνατότητες. Το 2007 έλαβε την "υποτροφία Μαρία Κάλλας" και συνεχίζει τις σπουδές του με τη Δάφνη Ευαγγελάτου στην Μουσική Ακαδημία του Μονάχου.
Ενδιαφέρουσα ήταν η γεμάτη αυτοπεποίθηση παρουσία του βαρύτονου Δ. Σούρμπη, ο οποίος μπόρεσε παρά το νεαρό της ηλικίας του να αντεπεξέλθει με άνεση στις απαιτήσεις του Φίγκαρο του Ροσσίνι... με όμορφη, μεστή φωνή, μεγάλη έκταση και ευλυγισία...

Ανακεφαλαιώνοντας, θεωρώ ότι η επιλογή του ρεπερτορίου συνολικά ήταν αρκετά απαιτητική και υπερβολική κάποιες φορές αν αναλογιστούμε το νεαρό της ηλικίας των τραγουδιστών και τη μικρή εμπειρία των περισσοτέρων. Θύμα κατά τη γνώμη μου αυτής της υπερβολής έγινε η Ειρήνη Κυριακίδου, η οποία μας έχει αποδείξει μέχρι τώρα το ταλέντο της με την γοητευτική σκηνική της παρουσία και την όμορφη, λεπτεπίλεπτη φωνή της και που κατάφερε με επιτυχία να ακροβατεί στους ρόλους της Τσερλίνας, Μουζέττας και Λαουρέτας στο πρόσφατο παρελθόν της Λυρικής Σκηνής Αθηνών. Αρχικά μας ξάφνιασε η επιλογή της να τραγουδήσει Τζίλντα, ένα ρόλο που δεν έχει ερμηνεύσει στο παρελθόν και που όλοι γνωρίζουμε τη δυσκολία και τις απαιτήσεις του. Η ταλαντούχα κ. Κυριακίδου αρνήθηκε να τραγούδησε τις άριες της Τζίλντα τη συγκεκριμένη βραδιά επικαλούμενη ασθένεια... Είμαι σίγουρη ότι αν η νεαρή ταλαντούχα υψίφωνος κινηθεί με υπομονή και σύνεση θα μας προσφέρει μαγικές στιγμές στο μέλλον ερμηνεύοντας ποικίλους και απαιτητικούς ρόλους.
Παρά την υπερβολή του ρεπερτορίου και την κουραστικά μεγάλη της διάρκεια, η συγκεκριμένη συναυλία κατάφερε να μας παρουσιάσει συγκεντρωτικά τους νέους υποτρόφους (φαντάζομαι ότι δεν αποτελεί νέα υποτροφο η κ. Λιώνα γιατί με μπέρδεψε λίγο αυτή η συμμετοχή) που ελπίζουμε να σταδιοδρομήσουν στα λυρικά θέατρα της Αθήνας και Ευρώπης. Θα ήταν θεμιτό την
επόμενη φορά οι διοργανωτές να εστιάσουν με μεγαλύτερή λεπτομέρεια και φαντασία την προσοχή τους στην σκηνοθεσία και κινησιολογία των τραγουδιστών γιατί γίνεται λόγος για όπερα όπου το δρώμενο απαιτεί την συνεργασία πολλών τεχνών μαζί και όχι την κυριαρχία μόνο της μουσικής.

5 σχόλια:

Parsifal είπε...

Πόσο χαίρομαι που γινόμαστε περισσότεροι!!! Καλως ήρθατε στην μουσικο-οπερατική μπλογκόσφαιρα! Θα τα λέμε συχνά ελπίζω!

Parsifal είπε...

Panw deksia, ligo panw apo th foto ths Marias me th Marilyn pathste view my complete profile k ekei tha vreite to mail mou....Milame apo ekei gia tis rythmiseis...

Kostas Skiadas είπε...

Καί ενώ συμβαίνουν τόσο σπουδαία γεγονότα ή τηλεόραση ουδέποτε μετέδωσε κατ'ευθείαν, αλλά ούτε καί μαγνητοσκοπημένη κάποια παράσταση, ούτως ώστε νά απολαύσουν αυτοί πού αγαπούν τό είδος καί νά μυηθούν κατά κάποιον τρόπο καί οί υπόλοιποι. Θεωρώ ότι εάν ζητηθεί αυτό από τήν τηλεόραση σίγουρα θά τό πράξει.

agrinionews είπε...

αυγχαρητήρια για το Blog σου Ματίνα.
πρωτότυπη η σύλληψη σου να καλύψεις τη μουσική δραστηριότητα στην Αθήνα..πιστεύουμε σιγά σιγά ότι αν το ιστολόγιο σου μαθευτεί και συνεχίσουν να μπαίνουν τακτικά νέα, θα αποκτήσει αρκετά καλή απήχηση, για να μπορεί ο κόσμος να ανακαλύπτει την μουσική δραστηριότητα και να μην ψάχνει ψίλους στα άχυρα ( που πιθανόν μερικούς και να μη βρεί) στο Αθηνόραμα.
Υ.Γ Αν πιστεύεις ότι υπάρχει κάποια δραστηρίοτητα η κάποιος μουσικός που μπορούμε να τον προβάλλουμε, θα χαιρόμασταν πολύ να πεικοινωνούσες μαζί μας.

Spyros Vlahos είπε...

Δε διάβασα την ανάρτησή σου αλλά θέλω να καταθέσω το γρόνός ότι, μην αρεσκόμενος στην Όπερα, έλαβα μέρος σε δυο και το φχαριστήθηκα
Έτσι είπα να 'μπω
Humanotherapy.blogspot.com