Ευχάριστη έκπληξη το αφιέρωμα στο Μ.Θεοδωράκη στο ΜΜΑ.

Στις 30 Ιανουαρίου 2008 μία έκπληξη με περίμενε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Στην αίθουσα Φίλων της Μουσικής παρουσιάστηκε αφιέρωμα στον Έλληνα συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη. Την συγκεκριμένη μέρα στο πρώτο μέρος του προγράμματος παρουσιάστηκαν αποσπάσματα του κύκλου τραγουδιών "Οδύσσεια" (2006) σε ποίηση του Κώστα Καρτελιά, ο "Κύκλος Φαραντούρη" σε ποίηση Ν.Γκάτσου, Δ. Χριστοδούλου, Τ. Λειβαδίτη και Γ.Σταύρου και στο δεύτερο μέρος της συναυλίας αποσπάσματα από τον κύκλο τραγουδιών "Ένας Όμηρος" που μελοποιήθηκαν από το Μ. Θεοδωράκη το 1962 σε ποίηση Brendan Behan και ελληνική απόδοση του Βασίλη Ρώτα. Σολίστ η απαστράπτουσα Μαρία Φαραντούρη και στο δεύτερο μέρος του προγράμματος συμμετείχε ο πολυτάλαντος Χρήστος Θηβαίος με τη σύμπραξη της"Berliner Instrumentalisten".

Για να είμαι ειλικρινής δεν συνηθίζω να πηγαίνω σε συναυλίες αφιερώματα Ελλήνων συνθετών όχι γιατί δεν εκτιμώ το έργο του σπουδαίου -κατά τη γνώμη μου συνθέτη- Μ. Θεοδωράκη, αλλά επειδή με έχει κουράσει η εμμονή του σύγχρονου Έλληνα με το αστικό τραγούδι.. που μπορεί να έχει σφραγίσει την πρόσφατη ελληνική μας ιστορία... αλλά πολλές φορές θεωρώ ότι εμπόδισε και την διείσδυσή άλλων λόγιων μουσικών ειδών στα ακούσματα μας. Πάραυτα όμως μία γλυκιά και καλή μου φίλη με "παρέσυρε" στην εν λόγω συναυλία και δεν πίστευα στα μάτια μου και τα αυτιά μου... αυτό που άκουσα λοιπόν και είδα με ξάφνιασε ευχάριστα!

Για πρώτη φορά μου δόθηκε η δυνατότητα να ακούσω ζωντανά την Μαρία Φαραντούρη και κατάλαβα γιατί ο Φ. Μιττεράν την είχε αποκαλέσει ως τη σύγχρονη Θεά Ήρα... Η παρουσία της επιβλητική, σε καθηλώνει... η μουσικότητα και η εκφραστικότητά της έντονη και δυνατή... μία φωνή βαθιά που σε συνεπαίρνει... η κίνηση της είναι μουσική και η μουσική προέκταση των χεριών της... το κείμενο "ζει" τη δική του ζωή με τη φωνή της! Ειλικρινά το εύρος του ταλέντου της και της σπάνιας φωνής της αδικείται από την τηλεόραση... δεν μπορείς να αντιληφθείς το μέγεθος της ικανότητας της, της σπάνιας μουσικότητας της... ο τρόπος που οδηγεί τη μουσική φράση είναι συγκλονιστικός!
Ο Χρήστος Θηβαίος για άλλη μία φορά μας απέδειξε πόσο σημαντικό είναι να κατανοεί ο ερμηνευτής βαθιά το ποιητικό και μουσικό κείμενο! Η παρουσία του ήταν λυτρωτική και καταλυτική! Δεν είναι εξάλλου διόλου τυχαίες οι σπουδές φιλοσοφίας και σημειολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια με καθηγητή τον διεθνώς αναγνωρισμένο Ουμπέρτο Έκο... Όταν ένας τραγουδιστής γνωρίζει και μπαίνει στα σκοτεινά δωμάτια του κειμένου και της μουσικής το αποτέλεσμα πάντα θα μας συγκινεί γιατί εμπεριέχει αγάπη, αλήθεια και όχι συνήθειά!
Θα ήθελα να αναφερθώ στην αδιαμφισβήτητα υπέροχη μουσική του Θεοδωράκη που μπορεί να μην είμαι φανατική του οπαδός, τολμώ όμως να πω ότι τα τραγούδια του (από τα παλαιότερα ως τα πιο πρόσφατα), γραμμένα με μελωδική ευφυία, κουβαλούν μουσικά αλλά και σημειολογικά όλο τον πόνο και την ομορφιά της ταλαιπωρημένης βαλκανικής γης και ιστορίας !
Η μικρή ορχήστρα "Berliner Intrumentalisten" που αποτελούνταν από ένα πιάνο, βιολί, βιολοντσέλο, κοντραμπάσο, σαξόφωνο, φλάουτο, κιθάρα και σε συνεργασία με δύο Έλληνες μουσικούς (στο μπουζούκι και τα κρουστά) απέδωσε τα έργα με μεγάλη επιτυχία σε συνδυασμό με την εύστοχη ενορχήστρωση του Henning Schmiedt ο οποίος είναι ενορχηστρωτής και παραγωγός πολλών Ελλήνων και Ευρωπαίων καλλιτεχνών.

Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν εκεί και μας θύμισε μόνο με τη φυσική του παρουσία ότι οι θεοί κατοικούν ακόμα εδώ,... σε αυτή την πολύπαθη γη!